Mobiliteit is een basisbehoefte. Iedereen wil snel, gemakkelijk en veilig op de plek van bestemming aankomen. Tegelijkertijd hebben mobiliteit en infrastructuur een grote invloed op de lokale leefomgeving. Het betrekken van belanghebbenden bij projecten is daarom van groot belang. Mobycon zet zich in om belanghebbende partijen te betrekken op een manier die past bij de behoefte van deze partijen en bij het doel van het project. Een resultaat is pas geslaagd als het wordt gedragen door iedereen.
Daarnaast maken we mobiliteit beschikbaar voor iedereen door verkeersdeelnemers de weg op te helpen. Denk bijvoorbeeld aan mensen leren fietsen en vaardigheden laten ontwikkelen om diensten zoals reisplanners te gebruiken. Mobycon helpt overheden om mobiliteitsoplossingen te ontwikkelen voor iedereen, maar vooral mét iedereen.
Wij geloven sterk in de waarde van participatieve processen. Daarom hebben we een concept ontwikkeld voor situaties waarin een diverse groep stakeholders voor een collectieve uitdaging staat: De Mobycon Participatiefabriek. Het is een aanpak, gebaseerd op Factor C, waarin wij professionals en burgers op het juiste moment betrekken, met de aandacht die zij verdienen. Het proces van de Participatiefabriek is gericht op het realiseren van draagvlak en de betrokkenheid van stakeholders.
Met een krachtenveldanalyse brengen we in kaart wie de relevante actoren en stakeholders zijn en welke wensen, belangen en rollen zij hebben. Zo hebben we alle stakeholders op ons netvlies, zodat we een bewuste keuze kunnen maken in de mate waarin we elke partij gaan betrekken.
In het proces betrekken we de verschillende belanghebbenden met de juiste aanpak op het juiste moment. Hiervoor werken we met een kernboodschap in combinatie met een participatiekalender. Wij begeleiden het proces zo, dat iedere stakeholder op de juiste wijze wordt betrokken en werksessies relevant blijven. De invulling van dit proces bepalen wij samen met de opdrachtgever.
Bij de uitvoering van de Participatiefabriek maken we gebruik van methodes en werkvormen die zich in de praktijk hebben bewezen. Het is van belang dat de methode en werkvorm aansluit bij de samenstelling van de groep, het kennisniveau van de deelnemers en het doel van de bijeenkomst. Het resultaat is een samenwerkingsproces waarin alle betrokkenen op een betekenisvolle wijze worden meegenomen bij het ontwikkelen van visies, strategieën of uitvoeringsagenda’s.
Een greep uit de methodes die wij als onderdeel van de Participatiefabriek veelvuldig hebben toegepast:
Mobiliteit is een basisbehoefte. Wij zien echter ook dat mobiliteit niet oneindig kan zijn, gezien de externe effecten die het kan veroorzaken. Voor mensen die al vervoermogelijkheden hebben, worden vaak nog meer mogelijkheden gecreëerd, zodat zij nog sneller en comfortabeler op hun bestemming kunnen komen. Dit terwijl er tegelijkertijd in ons land kinderen zijn die niet mee kunnen doen met bepaalde schoolactiviteiten omdat zij in armoede opgroeien en geen fiets bezitten. Ook zien we dat automobiliteit in bijvoorbeeld woonwijken of een stadscentrum zo’n druk op de ruimte kan leggen, dat daarmee de mobiliteit van groepen als kinderen en ouderen onder druk komt te staan
Om deze relatie tussen bovenmatige mobiliteit en mobiliteitsarmoede aan te tonen, hebben we een Mobiliteitsdonut ontwikkeld. Deze is geïnspireerd op het gedachtegoed van econoom Kate Raworth dat zij donuteconomie heeft genoemd. Met het introduceren van de Mobiliteitsdonut willen we bijdragen om, analoog aan de donuteconomie “in de samenleving op het punt te komen waarop in de behoefte van iedereen kan worden voorzien, zonder dat dit ten koste gaat van onze planeet.”
Aan de hand van de donut voeren we het gesprek tussen bestuurders, bewoners en medewerkers van verschillende beleidsterreinen. Of we gebruiken de Mobiliteitsdonut als afwegingskader bij het opstellen van mobiliteitsprogramma’s. Zo zetten we deze in om begrip te creëren en bij te dragen aan een goede samenwerking tussen verschillende betrokkenen. Om dit te faciliteren ontwikkelen we momenteel een interactief Mobiliteitsdonutspel. Benieuwd hiernaar of wil je graag meedenken? Laat het ons weten.
De Mobiliteitsdonut is een balansoefening tussen een sociale fundering van mobiliteit en de grenzen van het ecosysteem van de aarde. Wat aan de buitenkant van de donut valt is te veel: bovenmatige mobiliteit. Dit kan leiden tot schade en hoge kosten voor de omgeving. Aan de binnenzijde van de donut is ‘basismobiliteit’ de grens. Wanneer iemand onder deze grens zakt is er sprake van mobiliteitsarmoede en levert dit schade op voor de persoon zelf én voor de samenleving als geheel. De tijd, het geld, de ruimte en de energie die we besteden aan het ‘te veel’, is niet meer beschikbaar voor de binnenkant van de Mobiliteitsdonut, waardoor het probleem van mobiliteitsarmoede aanwezig blijft.
Wij gebruiken de ervaring en beleving van gebruikers om de wereld om ons heen te verbeteren. Wie kan ons immers beter vertellen hoe bijvoorbeeld een ov-route verbeterd kan worden dan de gebruiker zelf? Om dit inzichtelijk te maken voeren we belevingsonderzoeken uit. Enquêtes, interviews en werksessies brengen ervaringen, wensen en behoeften van gebruikers in beeld. Hier verbinden we vervolgens een concreet advies aan, met heldere aanbevelingen en handelsperspectieven. We hebben inmiddels ruime ervaring met belevingsonderzoeken.