De economie van het lopen

Voor het grootste deel van mijn leven, mede door mijn werk en het schrijven, zien mensen mij als een fervent voorstander van de fiets. Maar wanneer je een gemiddelde week met mij doorbrengt, zul je merken dat ik – door samenloop van omstandigheden – meer loop dan fiets. Ik ben altijd al dol geweest op lopen. Opgegroeid in een gezin met één auto, waardoor lopen (of een combinatie van lopen en openbaar vervoer) voor mij de standaard reismethode was. Lopend naar de winkel om spullen voor mijn moeder op te halen, vrienden bezoeken, over Queen Street West tijdens mijn studie in Toronto (Canada) en later verdwalen met mijn man in de verschillende wijken van de vele plaatsen waar  we hebben gewoond of die we hebben bezocht. Voor mij is lopen een van de gemakkelijkste en leukste manieren om me te verplaatsen.

Lopen bespaart – en genereert – geld!

En het is goedkoop. Voor de meeste mensen is er niet meer nodig dan een paar schoenen en dat hoeven niet eens goede te zijn. Naast deze persoonlijke kosten is lopen ook voor gemeenten goedkoop. Denk maar eens aan jouw straat. Toen deze voor het eerst werd aangelegd, was het kostenverschil tussen het asfalt voor de weg en de bestrating voor de stoep misschien niet zo extreem, maar naarmate de tijd verstrijkt, gaat die stoep exceptioneel langer mee. Een voetganger veroorzaakt minder slijtage aan de infrastructuur dan wanneer dezelfde individu met de auto reist. De weg heeft vaker onderhoud nodig dan het trottoir. Dus na verloop van tijd heeft de investering in de ruimte waar mensen lopen een langere levensduur.

Lopen is ook ontzettend goed voor de gezondheid, wat op zichzelf geen grote economische impact heeft, maar gedurende ons hele leven staat het gelijk aan aanzienlijke economische voordelen. Een studie van Melbourne Australia’s Victoria Walks ontdekte dat voor elke $1 die geïnvesteerd wordt in lopen, bijna $13 terugkomt in voordelen voor de decongestie, het milieu en – je raadt het al – de gezondheid. Mensen die genieten van regelmatige, dagelijkse fysieke activiteit verminderen hun risico op ernstige ziekten, verlagen hun stressniveau en voelen zich gewoonweg beter. Dit leidt op zijn beurt weer tot minder medische bezoeken en minder ziekmeldingen, waardoor het gezondheidssysteem uiteindelijk geld bespaart op maatschappelijk niveau en het is ook voordeliger voor werkgevers.

Lopen brengt geld in het laatje

Ik weet dat het niet zo sterk geldt als voor de fietsgerelateerde anekdotes, maar lopen levert echt geld op voor de lokale economie. Ik heb tien jaar lang in een van de meest voetgangervriendelijke wijken van Vancouver (Canada) gewoond. Bijna dagelijks liep ik op en neer over de Commercial Drive om mijn boodschappen te doen op de lokale markten, een koffie te halen bij mijn favoriete café, een snack te halen voor mijn kinderen bij de oude Italiaanse bakker en nog vele andere tussenstops onderweg. Volgens een ruwe schatting gaf mijn gezin gemiddeld $600 per maand uit aan lokale ondernemers, oftewel 3/4 van ons maandelijks budget voor eten. Dat lijkt op zich misschien niet veel, maar ons gezin (van slechts vier personen) investeerde elk jaar minstens $7.200 aan de lokale ondernemers, omgerekend toch 10% van ons jaarlijks inkomen.

Mensen die te voet naar een winkel gaan, geven misschien niet zo veel uit in één keer, maar ze komen wel vaker en geven dus regelmatig geld uit. En niet te vergeten, ze hoeven geen parkeerkosten, benzine en alle andere uitgaven te doen die autorijden met zich meebrengt om bijvoorbeeld de wekelijkse boodschappen te doen. Te voet reizen zorgt er ook voor dat je precies dat nieuwe lokale winkeltje ontdekt en toch even binnenloopt om rond te neuzen. Iets wat niet gebeurt als je er met de auto langskomt. Voor lokale ondernemers, die juist afhankelijk zijn van de steun uit de buurt om te groeien en te gedijen, is het voetgangersverkeer een absolute voorwaarde voor succes.

Lopen verbetert de sociale mobiliteit

In de jaren vijftig van de vorige eeuw, toen de automobiliteit in de westerse wereld zijn intrede deed, werd het aangeprezen als hét instrument voor onze welvaart. Zeventig jaar later blijkt het tegendeel. Uit de studie ‘The Socioecological Psychology of Upward Social Mobility’ blijkt dat de loopvriendelijkheid van de wijk waarin kinderen opgroeien van invloed is op hun vermogen om hogerop te komen op de economische ladder. De economische mobiliteit werd met 11% verbeterd, ook wanneer ze uit een sociaal lager milieu kwamen. Wanneer voorzieningen en diensten op loopafstand zijn, draagt dit bij aan hun sociale mobiliteit.

Een belangrijke ontdekking, zeker omdat we vaak dichte, beloopbare gemeenschappen in meer stedelijke centra zien als plaatsen met juist minder kansen. Maar in de loop van de tijd bereiken kinderen van zelfs de laagste sociaaleconomische klasse, steeds vaker het hoogst bereikbare wanneer ze rond de 30 jaar zijn. Een aantal factoren hield verband met deze mobiliteit, zoals het ontbreken van de afhankelijkheid van een auto en de daarmee gemoeide kosten en een betere toegang tot meer mogelijkheden op het gebied van de werkgelegenheid. Opvallend was dat omdat wandelen en lichaamsbeweging een positieve invloed hadden op hun gezondheid, ze meer geluk en algemeen welzijn hadden, wat resulteerde in een grotere neiging om goede presteerders te zijn, wat uiteindelijk leidde tot onderwijs en vervolgens werksucces.

Lopend op weg naar een mooie economische toekomst

De huidige gebeurtenissen hebben de meeste steden in economische onzekerheid gebracht. Vooral kleine bedrijven en lokale ondernemers moeten creatief zijn in het vinden van manieren om inkomsten te genereren terwijl hun klanten thuis blijven. De meesten vragen zich af of ze deze storm wel zullen doorstaan. Tegelijkertijd zien we ook de steun voor lokale ondernemers. Dit, gecombineerd met het feit dat meer mensen lopen, zou de magische combinatie kunnen zijn voor het helpen van ondernemers om te overleven, en tegelijkertijd zelf ook beter te gedijen de komende dagen en maanden.

Wat duidelijk is, is dat met weinig extra inspanning, investeringen en het stimuleren van lopen de sleutel zou kunnen zijn voor het verminderen van economische stress wanneer het leven weer langzaam terugkeert in onze straten. Na verloop van tijd is het rendement van investeringen in het toegankelijk maken voor lopen voor de meeste mensen moeilijk te betwisten. Het is misschien niet zo flitsend als de twee-, drie- en vierwielige alternatieven, maar moet meer gezien worden als een activiteit die we vanaf onze eerste stappen tot onze laatste adem kunnen doen. Lopen is de mobiliteitsoptie die de grootste impact zal hebben op ons economisch succes voor de komende generaties.