De ruimte op en langs onze wegen slipt langzaam vol met verkeersborden en verkeerstekens. Met enige regelmaat komt de term ‘Bordenwoud’ weer terug in de media, zoals recentelijk bij de NOS, die onderzoeken van het CROW en VVN aanhaalt.
En de Speld zou de Speld niet zijn als ze hier niet een geniale draai aan wist te geven: https://speld.nl/2018/12/03/nieuw-verkeersbord-waarschuwt-voor-overbodige-verkeersborden/
Maar bestaat er echt zoiets als een bordenwoud? Zijn we misschien te ver doorgeschoten in het plaatsen van bordjes en aanwijzingen op straat, om ons maar in te dekken en af te dekken van alle mogelijkheden in het verkeer?
Zijn de borden daadwerkelijk voor de weggebruiker noodzakelijk? Is de inrichting juridisch correct? Of staan er misschien toch enkele waarschuwingsborden die overbodig zijn?
Bij Mobycon zijn wij ervan overtuigd dat dit inderdaad zo is. Uit de vele projecten gericht op het reduceren van verkeersborden komt iedere keer het getal van 30% bovendrijven als percentage dat sowieso verwijderd kan worden, op gemeentelijk niveau. Nog eens circa 25% kan verwijderd worden wanneer er marginale aanpassingen aan onze straten en stoepen zouden worden uitgevoerd, zoals het juist uitvoeren van een uitritconstructie of het omvormen van een suggestiestrook tot fietsstrook.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat een automobilist slechts 10 tot 20% van de verkeersborden die bij passeert spontaan opmerkt. Daarnaast is het zelfs zo dat een teveel aan verkeersborden een afnemende verkeersveiligheid met zich meebrengt. Gebruikers kunnen de echt belangrijke verkeersborden niet meer onderscheiden van de minder belangrijke. Vanuit het oogpunt van verkeersveiligheid is het goed bijhouden van het bordenassortiment erg belangrijk.
Er zijn, naast verkeersveiligheid, meer voordelen om niet overal een overmaat aan verkeersborden te plaatsen:
Er valt dus nog veel te winnen op en langs de weg. Wij zijn van mening dat een gefaseerde sanering met verschillende gradaties in het opschonen van de weg, veel kan opleveren voor gemeentes. Wij noemen dit de ‘bordenluw, bordenarm, bordenvrij-aanpak’, waarbij het accent verschuift van een simpele sanering van juridisch overbodige borden naar een totale zelfstandig leesbare openbare ruimte. Welke aanpak je ook kiest; het resultaat is een veiliger en leefbaarder verkeersruimte mét lagere beheerskosten.